PONIEDZIEŁEK 15.06
Ćwiczenie 1.
- „Rulony” – każde dziecko otrzymuje stronę z gazety lub dużą chustę. Dzieci leżą na brzuchu, dłonie
trzymają na gazetach/chustach. Na hasło N. Zwijamy rulony podnoszą ramiona, łokcie i dłonie i starają
się zwinąć gazetę/chustę w rulon. Ćwiczenie powtarzamy 4–5 razy.
- „Sufit – podłoga” – dzieci maszerują po sali w rytm dźwięków wystukiwanych przez R. na bębenku.
Podnoszą wysoko kolana. Na hasło R. Sufit stają na palcach i podnoszą ręce. Na hasło Podłoga kładą
się na brzuchu.
Ćwiczenie 2. Rodzic czyta dziecku poniższy fragment opowiadania. Następnie zadaje mu pytania
zawarte poniżej tekstu.
Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie (fragment)
Renata Piątkowska
– No, Łukasz, co z tobą? – Babcia podeszła do wnuczka, który zwinął się w kłębek na kanapie, i pogłaskała
go po głowie.
– Babciu, przecież ty wiesz, że ja się nauczyłem tego wiersza. Umiałem go! Jeszcze wczoraj mówiłem go
z pamięci bez jednego błędu!
– To prawda – przyznała babcia.
– No widzisz. A na występie, gdy przyszła moja kolej, wszystko zepsułem. Początkowo szło mi nawet dobrze.
Gdy powiedziałem jedną linijkę, zaraz wiedziałem, jak zaczyna się następna. Aż doszedłem do miejsca,
w którym Słoń Trąbalski pozapominał imiona swoich dzieci, żony, a nawet własne. Wybrał się więc do doktora,
adwokata, szewca i rejenta, lecz nie pamiętał, o co mu chodzi. Powiedziałem słowa: „Dobrze wiedziałem, lecz
zapomniałem, może kto z panów wie, czego chciałem?”.
I tu koniec. Nie wiedziałem, co dalej. Nie mogłem sobie przypomnieć, jak zaczyna się następna zwrotka.
Zapomniałem, jak się nazywam. W głowie miałem pustkę. – Widać było, że Łukasz bardzo przeżywa swój
nieudany występ.
– Wiem, że nauczyłeś się tego wiersza, ale dopadła cię trema. To się zdarza nawet prawdziwym aktorom na
scenie – pocieszała babcia.
– Nie wyszło mi z tym wierszem, ale największą przykrość zrobił mi Witek – rozżalił się Łukasz.
– A co on ma z tym wspólnego? – spytała babcia.
– Witek przepytywał mnie z tego wiersza przed występem, a potem siedział w pierwszym rzędzie i miał
trzymać za mnie kciuki. I kiedy na scenie zapomniałem, co mam dalej mówić, na sali zapadła cisza. Przeciągała
się coraz bardziej, a ja byłem coraz bardziej przerażony. Szukając ratunku, spojrzałem na Witka. Myślałem, że
może mi podpowie, jak zaczyna się następna zwrotka. A wtedy Witek zaczął się ze mnie śmiać. Pokazał na mnie
palcem i zawołał:
– Mówi wiersz o zapominalskim słoniu, a sam zapomniał, jak ma być dalej. Łukasz Trąbalski, zapominalski!
Ha-ha-ha! – Witek śmiał się głośno i złośliwie, a razem z nim cała sala. Ten śmiech słyszałem nawet za
kulisami. Nigdy mu tego nie zapomnę. Przyjaciel się tak nie zachowuje – stwierdził Łukasz z żalem.
– No cóż, jak mówi przysłowie, prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. Ty, będąc w kłopocie, zawiodłeś
się na swoim przyjacielu, ale nie zawsze tak bywa. Trudna sytuacja może być okazją, aby ktoś poznał nas
z najlepszej strony.
Dziecko odpowiada na pytania:
- Jak ma na imię bohater opowiadania?
- Co mu się przytrafiło?
- Na czyją pomoc mógł liczyć Łukasz?
- Jak myślisz, co wtedy czuł?
- Co oznacza przysłowie „Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie?”
- Co mogłoby poprawić nastrój Łukaszowi?
- Czy byłeś/aś kiedyś w podobnej sytuacji?
Ćwiczenie 3. „Woreczki uczuć”.
Rodzic przygotowuje tor z dwóch lin/skakanek. Dzieci otrzymują woreczki gimnastyczne, które
układają w różnych pozycjach i próbują przejść cały tor tak, by woreczek nie upadł. Najpierw
wyobrażają sobie coś smutnego i powoli idą z woreczkami na głowie. Następnie wkładają woreczki
między kolana, wyobrażają sobie coś przyjemnego, radosnego i skaczą w taki sposób, by woreczek nie wypadł. Na koniec wyobrażają sobie coś strasznego i idą w podporze tyłem z woreczkiem na brzuchu.
Ćwiczenie 4. „Ukryte słowa” .
Rodzic tłumaczy dziecku zasady zabawy: Mamy w języku polskim takie słowa, które zawierają
w sobie inne, krótsze słowa. Będę mówić słowo, a Twoim zadaniem jest znalezienie w nim innego
słowa. Jeśli je usłyszysz, zgłoś się do odpowiedzi. Kiedy dziecko poda nowe, krótsze słowo,
- prosi o określenie głoski na początku, na końcu i głosek w środku. Przykładowe słowa: laska,
parasolka, serce, słońce, malina, tulipan, burak.
WTOREK 16.06
Ćwiczenie 1. Zabawa muzyczno-ruchowa do piosenki „Kaczuszki”.
Wspólnie z Rodzicami i rodzeństwem bawcie się przy melodii Waszej ulubionej piosenki. Po
wspólnej zabawie odpowiedzcie na pytanie: Jaki nastrój i jakie uczucia towarzyszą Wam dzisiaj? ;)
Link: https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94
Ćwiczenie 2. Słuchanie wiersza “Czarna jama” i rozmowa na jego temat.
Czarna jama
Joanna Papuzińska
Nie wie tata ani mama,
że jest w domu czarna jama…
Czarna, czarna, czarna dziura
bardzo straszna i ponura.
Gdy w pokoju jestem sam
lub gdy w nocy się obudzę,
to się boję spojrzeć tam.
Tam jest chyba mokro, ślisko,
jakby przeszło ślimaczysko…
Musi żyć tam wstrętne zwierzę,
co ma skołtunione pierze,
i do łóżka mi się wepchnie!
To jest gęba rozdziawiona,
wilczym zębem obrębiona,
coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie
i ta gęba się zatrzaśnie…
Ła!
Ojej, tato, ojej, mamo,
uratujcie mnie przed jamą!
Nie zamykaj, mamo, drzwi,
bo jest bardzo straszno mi.
A w dodatku
w tamtej jamie
coś tak jakby mruga na mnie,
że mam przyjść…
Może tkwi tam mała bieda,
która rady sobie nie da?
Którą trzeba poratować?
Może leżą skarby skrzacie?
Więc podczołgam się jak kot.
Ja – odważny, ja – zuchwalec
wetknę w jamę jeden palec.
I wetknąłem aż po gardło,
ale nic mnie nie pożarło.
Więc za palcem wlazłem cały.
Wlazłem cały!
No i już.
Jaki tu mięciutki kurz.
Chyba będę miał tu dom.
Chyba to jest pyszna nora,
nie za duża, lecz dość spora.
Latareczkę małą mam.
Nie ma
w domu
żadnych jam!
Pytania do wiersza:
- Kto jest bohaterem wiersza: chłopiec czy dziewczynka? Po czym to poznaliście?
- Czego boi się bohater wiersza?
- Co to jest lęk?
- Czy dobrze, czy źle jest się bać?
- Czym jest „czarna jama” z opowiadania?
- Dlaczego ciemność budzi w nas lęk?
Ćwiczenie 3. „Co widzisz w ciemności?”
Rodzic proponuje, by dzieci schowały głowy pod kocem i doświadczyły ciemności. W zabawie
uczestniczą dzieci, które tego chcą, R. zachęca, ale jeśli niektóre dzieci czują lęk, mogą nie skorzystać
z propozycji. Po zabawie dzieci dzielą się z Rodzicami wrażeniami na temat tego, co widziały
w ciemności
Ćwiczenie 4. Opowiedzcie Rodzicowi po jednej wybranej przez siebie sytuacji, w której:
- byliście szczęśliwi,
- byliście smutni,
- byliście źli,
- byliście zachwyceni,
- baliście się czegoś.
Ćwiczenie 5. „Nie rozśmieszaj mnie”.
Dzieci dobierają się w pary z Rodzicem bądź rodzeństwem. Siadają naprzeciwko siebie. Jedno z nich
usiłuje być poważne i za wszelką cenę stara się nie uśmiechać. Drugie ma za zadanie rozśmieszyć
partnera. Kiedy mu się to uda, następuje zamiana ról. Po zakończeniu ćwiczeń w parach dzieci próbują
odpowiedzieć na pytania: Co czułeś/czułaś w trakcie tego ćwiczenia? Czy łatwo było zachować
powagę? Co ci w tym pomagało, a co utrudniało to zadanie?
ŚRODA 17.06
Ćwiczenie 1. „Ilustrujemy ruchem” – zabawa muzyczno-ruchowa do utworu P. Czajkowskiego
„Walc kwiatów”.
Dzieci otrzymują po jednej białej wstążce lub pasku białej bibuły. Podczas słuchania utworu poruszają się po pokoju, ilustrując ruchem i gestem dźwięki muzyki.
Link: https://www.youtube.com/watch?v=ClB8n3PT7UA
Ćwiczenie 2. Przypomnienie wiersza z opowiadania M. Bennewicza „Lisi ogon”.
Dzieci ruchem ilustrują treść wiersza „Lisi ogon” oraz powtarzają zawartą poniżej rymowankę.
Ćwiczenie powtarzamy kilka razy.
Bo strach to tylko przebranie, (gest rozkładania rąk, dłonie otwarte, wyprostowane)
I groźne zakłada maski (dotykanie twarzy, przesuwanie dłoni od czoła do brody)
lecz zadaj sobie pytanie, (gest rozkładania rąk, dłonie otwarte, wyprostowane)
na jakie czeka oklaski? (składanie dłoni jak do oklasków)
Stres karmi się naszym strachem (podnoszenie dłoni do ust, pokazywanie gestu jedzenia)
Jak gołąb na dachu bułką. (podnoszenie dłoni do ust, pokazywanie gestu jedzenia)
Wystarczy jednym zamachem (gest zrzucania czegoś z półki, szeroki zamach jedną, następnie
Przegonić go jak kurz z półki. drugą ręką na zmianę)
Ćwiczenie 4. Praca plastyczna – emocje.
Odrysujemy i wycinamy 4 koła. Robimy z nich różne buźki przedstawiające emocje (radość, smutek, złość, strach). Mocujemy klejem włosy - sznurki, sizal itp. Do każdej buźki doklejamy patyczek. Z drucika kreatywnego robimy rączki.
Materiały:
blok techniczny
klej
nożyczki
marker
patyczki
druciki kreatywne
włosy - wełna, sizal, sznurek, druciki.
Ćwiczenie 5. Słuchanie piosenek dotyczących emocji.
Link: https://www.youtube.com/watch?v=kRJFN6V7TB4 ,
https://www.youtube.com/watch?v=Pvm4LP6Pvzo
https://www.youtube.com/watch?v=Y3ijd9di_Nc
Ćwiczenie 6. Zabawa muzyczno-ruchowa do piosenki „Jeśli jesteś dziś szczęśliwy”.
Link: https://www.youtube.com/watch?v=az7AZ2La6g4
CZARTEK 18.06
Ćwiczenie 1. Słuchanie utworu “Comedians gallop”.
Comedians galop – Rodzic zaprasza dzieci do wysłuchania utworu. Zachęca dzieci, by zamknęły oczy i wyobraziły sobie, jakie wydarzenia i emocje wyraża muzyka.
Po wysłuchaniu utworu R. prosi dzieci, aby krótko opowiedziały o swoich uczuciach.
Link: https://www.youtube.com/watch?v=N6Qnxf04Whg
Ćwiczenie 2. Praca plastyczna “Jak to wygląda?”
„Jak to wygląda?” – Dzieci przy użyciu kredek tworzą własną ilustrację do utworu „Comedians
galop”.
Ćwiczenie 3. Obejrzenie bajki o emocjach
Link: https://www.youtube.com/watch?v=TcLK9ZBUsDs .
Pytanie: Jakie emocje I uczucia towarzyszyły UBU?
Ćwiczenie 4. Słuchowisko „Nieszczęścia Andzi”.
Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania opowiadania „Nieszczęścia Andzi”.
Link: https://www.youtube.com/watch?v=h4rmz68gZ6o
Ćwiczenie 5. Narysuj i nazwij emocję, która towarzyszy Ci dzisiejszego dnia. Pokoloruj obrazek.
PIĄTEK 19.06
można wykorzystac kostkę z pudełka pomysłów:
- "Kostka uczuć" – zabawa dydaktyczna. Dzieci rzucają do siebie kostką, osoba, która ja otrzyma,stara się nazwać konkretną buzię, która jej wypadła po rzucie, a następnie pokazuje tą emocję mimika twarzy.
- Zabawa dydaktyczna –odzwierciedlenie uczuć poprzez figury geometryczne. Przypisujemy figurom konkretne emocje np. Żółte koło – radość, czerwony trójkąt – złość, niebieski prostokąt – smutek, zielony kwadrat – strach
Pokaż jak się czujesz gdy:
- rodzice cię chwalą,
- ktoś sprawi ci przykrość
- jesteś głodny
- dostaniesz prezent
- ktoś przyłapie cię na kłamstwie
- boli cię ząb
- boisz się dużego psa
- Zabawa pantomimiczna "Miejsce po mojej lewej stronie jest wolne, zapraszam na nie np. Kasię pod postacią np. Kota".
- Inscenizacja wiersza D. Gellner pt. „Zły humorek”: wspólne dobieranie symboli które wyrażają emocje (buźki) oraz nazw uczuć odpowiednio do przedstawianych fragmentów wiersza.
Dzieci słuchają inscenizowanych przez nauczycielkę fragmentów wiersza, mówią o własnych doświadczeniach i dobierają pasującą do sytuacji „buźkę” oraz nazywają uczucie "po imieniu".
- Bajka z serii Domisie "Przepraszalski" – omówienie emocji występujących w bajce oraz jej zakończenia; Wiersz "Psie smutki" J. Brzechwa. Nawiązanie do końca bajki, aby zawsze pogodzić się i załagodzić okoliczności, by emocje na naszej twarzy odzwierciedlały radość, abyśmy czuli się jak w krainie radości. Podobnie i w klasie, jeśli nasza zabawa będzie zgodna to nasza klasa również będzie taką krainą radości.
- Malowanie muzyki: wykonanie własnego dzieła malarskiego zainspirowanego muzyką klasyczną. Przykłady:
- A. Mozart, symfonia g-moll nr 25
https://www.youtube.com/watch?v=7lC1lRz5Z_s
- Schumann “Marzenie”
https://www.youtube.com/watch?v=_RmuTuVWXy4
- Kosecka “Charaktíras”
https://www.youtube.com/watch?v=bi3hROJlJL4
